بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و پوسچرهای نامناسب با میزان توانایی فردی در یک صنعت فلزی سنگین

مقدمه: خستگی در محیط کار به عنوان یک تجربه عادی روزمره است، خستگی شدید در دراز مدت ممکن است به مرخصی استعلاجی و از کار افتادگی کار منجر شود. لذا هدف از انجام این مطالعه بررسی ارتباط بین شیوع اختلالات اسکلتی- عضلانی و پوسچرهای نامناسب با میزان توانایی فردی در یک صنعت فلزی سنگین بود. روش: این مطالعه از نوع توصیفی- تحلیلی به روش مقطعی بود که بر روی 100 نفر از کارکنان در کارگاه فلزی سنگین در شهر اصفهان انجام گرفت. تلفیقی از چهار روش جمع آوری اطلاعات شامل روش مشاهده ای(برای آنالیز مشاغل و وظایف دارای حرکات تکراری)، روش مصاحبه (برای پرسش در مورد اختلالات اسکلتی- عضلانی)، روش پرسشنامه ای اسکلتی- عضلانی نوردیک، خستگی و روش ارزیابی سریع مواجه و ارزیابی سریع اندام فوقانی استفاده گردید. داده ها با استفاده از آزمونt – مستقل نرم افزار spss16 تحلیل شدند. یافته ها: بین بروز اختلالات اسکلتی عضلاتی در نواحی مختلف بدن گردن، آرنج، پشت، کمر، زانو به ترتیب با متغیرهای میزان توانایی فردی خستگی ذهنی، تمرکز، انگیزش، فعالیت فیزیکی اختلاف معناداری وجود داشت(05/0p<). همچنین نتایج نشان داد که بین نتایج سطوح ریسک به روش ارزیابی سریع مواجهه ((qec با میانگین کلی نمرات میزان توانایی فردی یک ارتباط معناداری وجود دارد(001/0p<). بین نتایج سطوح ریسک به روش ارزیابی سریع اندام فوقانی (rula) با میانگین کلی نمرات میزان توانایی فردی اختلاف معناداری وجود داشت(05/0p<). نتیجه گیری: خستگی می تواند به عنوان یک پیش آگهی در بروز اختلالات اسکلتی- عضلانی باشد. اختلالات اسکلتی- عضلانی می تواند بر روی میزان خستگی تاثیرگذار باشد.